Comeza a preparación da exposición do Samaín, esta vez sobre os catro elementos: Terra, Auga, Aire e Lume. A cada un corresponden tradicións relacionadas, en maior ou menor medida, coa véspera de todos os santos ou día de defuntos. Estamos a falar de lobishomes, esqueletos, lavandeiras, mouras e sereas, santa compaña, fantasmas, meigas...
A razón desta celebración -da que deriva o Halloween- ten raíces indoeuropeas moi antigas e forma parte do calendario celta onde se contemplan oito portais ou entradas a outras dimensións, sendo o 31 de outubro -Samaín- o que dá inicio ao ciclo. Os outros portais son os días que dan comezo ás estacións -equinoccios e solsticios, estes últimos coincidentes coas festas de nadal e san xoán - e os días que callan na metade das estacións: a candelaria, os maios, as festas de primeiros de agosto e por fin o Samaín, que abre e pecha o círculo.
A santa compaña é una das tradicións con máis raigame na cultura popular e da que mete máis medo.
Nos contos que se contaban arredor da lareira nas aldeas nunca faltaba algunha historia de almas que peregrinan en fileira por escuras corredoiras portando mortecinos fachicos acesos en busca de alguén a quen pasarlle a cruz que leva a figura de diante. Hai quen di que esas luces dos fachos non son máis que fogos fatuos ou inflamación de gases como o fósforo e outros que se evaporan de lugares onde hai putrefacción como pantanos ou cimeterios.
Sempre se dixo por estes lares que habelas hainas... pois velaiquí as nosas bruxas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario