A escrita medieval

As nomes das cousas

Teñen as palabras relación coas cousas que representan?

Por que esa palabra para ese obxecto e non outra?

Cal é a orixe da linguaxe falada?

Se un ser humano crece en medio das feras..

acabará falando?

Como se comunican os animais? 

Cantan ópera as baleas?

"L'enfant sauvage" filme de Foucault

"O milagre da Anna Sullivan"

Ellen Keller e a percepción da auga na man.

A linguaxe como descubrimento do mundo.

O primeiro de abril, van os burros onde non deben ir

Rescatamos estes contos do 1º de abril para ver se nos lembra algún máis

 

1º de abril contos de quendadeira

O ciclo da auga. O muíño

Con este título suxerente teremos unha charla o xoves 24 de marzo. Falarán Xoán Chillón e Manolo Boubeta. Se queres asistir anótate no teu Obradoiro ou en Dirección.

As mulleres das nosas vidas

Presentación mulleres de quendadeira

Os nomes das plantas

Hoxe a aula é ao aire libre para aprenderlle os nomes ás plantas. 

Estas son algunhas aromáticas que atopamos no xardín do instituto:

TOMILLO ROMEU BOLDO DE XARDÍN RUDA LAVANDA MENTA HERBABOA MACELA XARXA  HORTELÁ CHANTAXE COLA DE CABALO NÉBEDA  CALÉNDULA

 

Amor,, lingualxe universal

 

Historias con origami

Pilar Vázquez Cadahía é unha artista co papel. Como unha maga, dobra e desdobra e vai enfiando historias unha detrás de outra, como se tal cousa. Dinos que aprendeu contando contos aos seus fillos cando eran pequenos. A nós encantounos. Esperamos repetir.

Iniciación á grafía xaponesa

Este xoves dentro da nosa programación sobre "Linguas e linguaxes" Beatriz Regueira, compañeira de matemáticas do instituto, regalounos unha charla de Iniciación á grafía xaponesa. 

Comezamos pola xeografía e as distintas rexións ou prefecturas do país como por exemplo Hokkaido, ao norte, onde destaca a actividade agrícola.

Tras unha breve introdución histórica pasamos ao tema lingüístico propiamente dito.      Xapón foise repoboando por xente proveñente de países como China e Corea que foron chegando ás distintas illas que constitúen o país. 

Os primeiros tempos a lingua foise diferenciando das súas respectivas orixes e adquirindo características propias. Neceu o xaponés pero nos seus primeiros tempos era só unha lingua falada.

Sobre o século VIII importáronse signos da escrita chinesa  adaptándoos á lingua que se falaba en Xapón.

Ese "alfabeto" a base de ideogramas ou ideas escritas é o chamado kanji. Resulta difícil de aprender porque hai que memorizar unha lista interminable de signos (na escola ensínanse uns 3000 mais estímase que existen uns 40.000) con significados distintos segundo o contexto. Aínda que se poden descompoñer en partes (radicais e outras) o que fai un pouco máis doada a aprendizaxe. 

Cara ao século X, a partir do kanji inventáronse outros alfabetos, ou máis ben, silabarios, que poden escribirse en vertical de dereita a esquerda ou ao xeito occidental de esquerda a dereita e en horizontal.  A primeira maneira implica que moitos libros teremos que comezar a lelos "polo final".

O hiragana

É o primeiro achegamento que se fai á escrita nas escolas. É fonético, de xeito que cada un dos caracteres representa un son e lese do xeito que se escribe. 

Foi creado por mulleres da aristocracia.

As vogais son as mesmas que en español só que en vez de enumeralas na orde en que nós as dicimos: 

a e i o u, 

en Xapón din 

a i u e o.

O katakana

Utilízase actualmente para escribir palabras estranxeiras, e para certas expresións ou "entrecomillados". Úsase moito na literatura manga.

Foi creado por monxes budistas.

Tamén está o sistema ròmaji que significa "letras de Roma" para transcribir o alfabeto latino e usado basicamente en turismo.

Esta semana, na tarde do xoves teremos charla de Iniciación ás grafías e cultura xaponesas.

Para facer a boca auga nalgún obradoiro falamos da "Historia de Genji" (Genji Monogatari) novela escrita a principios do século XI por unha muller chamada Murasaki Shikibu e considerada unha das novelas máis antigas. 

Se temos en conta que foi escrita hai uns mil anos e que as mulleres non tiñan tan siquera opción de aprender a escribir e o difícil que sería memorizar e reproducir aqueles símbolos  copiados da escritura Chinesa, daquela sermos quen de apreciar o valor desta exquisita obra onde acontecen montes de cousas: a vida de Genji via das actividades mundanas ás artes e os amores, nun contexto de pazos, xardíns, damas e guerreiros. Hai música, hai poesía -hai haikus!- están as cores dos atardeceres, o son da auga nos regatos, o paso das estacións, as flores, a neve. 

Aínda que Genji é fillo do emperador non está destinado a sucedelo no trono pero vive no palacio imperial. Unha das mulleres do emperador (á que Genji admira e ama en secreto) ten unha sobriña (Murasaki) e Genji ocúpase da súa educación. Ela vai medrando e acaba por casar con Genji. Pero a este, ademais dos amores, pásanlle toda serie de aventuras e desventuras.

Pombas para a paz

Para lembrar o día da Paz, en EBI recortamos e pintamos pombas de cores que voaron sobre o cartel dos obxectivos da Axenda 2030.

Charla sobre o alfabeto grego 2ª parte

Mes de xaneiro e retomamos as charlas dos xoves  coa 2º parte que quedou pendente de grego e a súa pegada nas linguas actuais. Esta vez vimos palabras formadas con preposición e empezando polas letras da metade final do alfabeto.  

Como non podía ser menos, unha vez que se pon o interese nun determinado tema parece que se sincronizan os acontecementos e así, esta mañá na radio, un relato sobre Penélope, músicas inspiradas en distintos mitos gregos (Orfeo e Eurídice, Castor e Polux, Dido e Eneas...)